28 Νοεμβρίου 2006

Σήμερα είναι μια περίεργη μέρα για μένα 28 Νοεμβρίου ... Έχεις γενέθλια..... Τι να ευχηθώ ? Κανονικά θα έπρεπε να σου είχα ήδη στείλει κάρτα και να σε πάρω τηλέφωνο να σου ευχηθώ.... Δεν θα το κάνω! Σε σκέφτομαι κάθε μέρα Εσένα και το Παπά .... Κάθομαι στο σαλόνι και χαζεύω την φωτογραφία σου.... Σκέφτομαι τώρα που φτιάχνω το σπίτι και αρχίζει να δείχνει πολύ όμορφο ότι εσύ δεν είσαι μαζί μου να το χαρείς και έφυγες πριν το ολοκληρώσω.... Σκέφτομαι πόσο καλός άνθρωπος είσαι, .... καλή μητέρα, καλή σύζυγος, καλή επαγγελματίας και φυσικά καλή γιαγιά... Σκέφτομαι την περηφάνια και την λεβεντιά που έχεις, τις αξίες ζωής που μας έδωσες τους κόπους τις θυσίες και γενικά την πορεία ζωής σου... Σε θαυμάζω...και νιώθω απίστευτη περηφάνια που είσαι μητέρα μου ....Πολλές φορές νιώθω την ανάγκη να σου μιλήσω για διάφορα θέματα που με απασχολούν γιατί πάντα έτσι κάναμε εμείς οι δυο... Σκέφτομαι τις γιορτές που έρχονται και θα κατέβω κάτω και εσύ δεν θα είσαι εκεί μαζί μας... Πονάω.. Σε θέλω κοντά μου δίπλα μου, μαζί μου... Σε έχω ανάγκη... αλλά σκέφτομαι πως ένας τέτοιος άνθρωπος σαν Εσένα δεν σου άξιζε η ζωή που ζούσες το τελευταίο διάστημα... Δεν ήταν για σένα εσύ που πέρασες τόσες κακουχίες και δυσκολίες στην ζωή σου... αλλά με το κεφάλι πάντα ψηλά χωρίς υπεροψία αλλά με αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια... Σε αγαπώ πολύ το ξέρεις δεν το λέγαμε συχνά αλλά το λέγαμε με την ματιά με ένα άγγιγμα.... Κρατάω την φωτογραφία που βγάλαμε πέρσι μαζί να μου κρατάς το χέρι.... δύο χέρια μαζί.... όπως εκείνη την Τρίτη του Μαρτίου... Μην με αφήσεις ποτέ.... Θα σε θυμάμαι πάντα ξεκουράσου ....Εγώ είμαι εδώ...Και μια ευχή γιατί γενέθλια χωρίς ευχή δεν γίνεται να σου μοιάσω έστω και λίγο για να καμαρώνεις τον γιο σου.....

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΑΤΕΡΑ!

Χρόνια σου πολλά Πατέρα μου, ξέρω ότι σήμερα είναι μια γιορτινή μέρα μιας και έχεις την ονομαστική σου γιορτή.... Κάθε χρόνο τέτοια μέρα γιόρταζες με την μαμά .... Φέτος για πρώτη χρονιά δεν θα γιορτάσετε μαζί... Μου λείπει πολύ η μαμά μουκαι είμαι σίγουρος ότι σου λείπει και εσεάν ακόμη πιο πολύ...... Σκέφτομαι πέρσι και τρελαίνομαι.... Σκέφτομαι εσένα που για 46 χρόνια ήσασταν μαζί στα δύσκολα στα εύκολα στα καλά και στα άσχημα... Θέλω να ξέρεις ότι σε αγαπώ πολύ και είσαι πολύτιμος για μένα... Σε θαυμάζω και μακάρι να σου μοιάσω έστω και λίγο για την δύναμη της ψυχής σου, για το κουράγιο που δείχνεις, για την μαχητικότητα ζωής, για το πολύτιμο έργο σου σαν εκπαιδευτικός αλλά και για την μεγάλη προσφορά σου στα κοινά.... και πάνω από όλα γιατί είσαι καλός ΠΑΤΕΡΑΣ και τόσα άλλα που αυτή την στιγμή ξεχνάω... Ξέρω τι θα μου πεις .... Πρέπει να χάσουμε κάποια πράγματα για να τα εκτιμήσουμε... Όχι βέβαια για την μαμά δεν ισχύει αυτό... Απλά πιστεύω ότι τώρα μου λείπει πιο πολύ....και πρέπει να μάθω να ζω με αυτό.... Εγώ είμαι πάντα δίπλα σου...και η Μαρούλλα που σήμερα γιορτάζει μας κλείνει το μάτι παρέα με τον Βασιλάκη την μητέρα της και τον πατέρα της... Έφυγε και σου άφησε χώρο και την αλλαγή εγώ τουλάχιστον την βλέπω όλα αλλάζουν και όλα μένουν ίδια... ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ Πατέρα να είσαι πάντα γερός και δυνατός και να μας φωτίζεις τον δρόμο που χάραξες μαζί με την Μαρούλλα σου . Είμαι περήφανος και για τους δύο σας. Σας αγαπώ πολύ!