Με μεγάλη χαρά σας παρουσιάζω την ανιψιά μου... την Maria-Carolina (έχω και άλλες βέβαια αλλά για αυτή κάτι μέσα μου μου λέει ότι θα είναι διαφορετική). Αυτός δεν είναι ο πρώτος υπέρηχος των πρώτων εβδομάδων με τον οποίο είχα μείνει κάγκελο όταν σε πρωτοαντίκρισα μικρή μου (τον οποίο έχω ακόμη στο ψυγείο μου ανηρτημένο)...
Eίσαι μικρούλα βέβαια ακόμη αλλά είσαι μια χαρά μεγαλώνεις και σε λίγους μήνες θα αντικρίσεις το κόσμο μας και θα μας κάνει παρέα στην μεγάλη οικογένεια και στην "αυλή"... Φυσικά και θα διασχίσω ένα ωκεανό και θα έρθω να σε γνωρίσω...Δεν θα είμαι εκεί όταν γεννηθείς αλλά θα έρθω το εισιτήριο το έκοψα ήδη...Με ένα μεγάλο χαμόγελο και σαν γνήσιος χαζό-θείος άρχισα να κοιτάω μωρουδιακά παιχνίδια κλπ. Θέλω να ξέρεις πως πολύ θα ήθελα να είμαι εκεί όταν ξέρεις θα αρχίσεις να ρίχνεις κλωτσίες στην μάνα σου... να απλώσω το χέρι μου και να σε νιώσω και εγώ.. θέλω να ξέρεις πως πάντα θα σε αγαπώ.... Αυτό το γράφω για σένα μικρή μου που κάποια στιγμή μπορεί και να το διαβάσεις και να καταλάβεις πολλά πράγματα... Να ξέρεις ότι σε αγαπώ πολύ και πως πραγματικά θα είσαι και δικό μου παιδί... Άντε μπορεί εσένα να σε αγαπάω λίγο παραπάνω γιατί δεν θα σε βλέπω όσο θα ήθελα...και επειδή θα έχεις και το όνομα της γιαγιάς σου... Μιας σπούδαιας Ελληνίδας μάνας με μεγάλη καρδιά, μιας γυναίκας με αξιοπρέπεια, δυναμικής με αρχές και πιστεύω που δεν λογάριαζε τίποτα και ήταν έτοιμη να θυσιαστεί για τα πιστεύω της που σήμερα εκεί που είναι θα χαμογελά και θα είναι περήφανη για σένα και την οικογένεια σου...Κάτι έχει πάρει και η μάνα σου από την μάνα της.. Αύριο κλείνουν 3 χρόνια... Θα ακούσεις και την μητέρα σου πολλές φορές να μιλάει για την γιαγιά σου... μου λείπει πολύ βέβαια και τι δεν θα έδινα να ήταν μαζί μας εκεί που θα πάμε και θα σε γνωρίσουμε για πρώτη φορά... Αλλά αυτό είναι το θαύμα της ζωής και της συνέχειας.. Δεν θα μπορούσα να κάνω καλύτερο μνημόσυνο Μαρούλα μου σήμερα για σένα, σήμερα που οι γυναίκες γιορτάζουν, σήμερα που η κόρη σου έχει στα σπάχνα της την εγγονή σου από τον να σου την γνωρίσω...
Eίσαι μικρούλα βέβαια ακόμη αλλά είσαι μια χαρά μεγαλώνεις και σε λίγους μήνες θα αντικρίσεις το κόσμο μας και θα μας κάνει παρέα στην μεγάλη οικογένεια και στην "αυλή"... Φυσικά και θα διασχίσω ένα ωκεανό και θα έρθω να σε γνωρίσω...Δεν θα είμαι εκεί όταν γεννηθείς αλλά θα έρθω το εισιτήριο το έκοψα ήδη...Με ένα μεγάλο χαμόγελο και σαν γνήσιος χαζό-θείος άρχισα να κοιτάω μωρουδιακά παιχνίδια κλπ. Θέλω να ξέρεις πως πολύ θα ήθελα να είμαι εκεί όταν ξέρεις θα αρχίσεις να ρίχνεις κλωτσίες στην μάνα σου... να απλώσω το χέρι μου και να σε νιώσω και εγώ.. θέλω να ξέρεις πως πάντα θα σε αγαπώ.... Αυτό το γράφω για σένα μικρή μου που κάποια στιγμή μπορεί και να το διαβάσεις και να καταλάβεις πολλά πράγματα... Να ξέρεις ότι σε αγαπώ πολύ και πως πραγματικά θα είσαι και δικό μου παιδί... Άντε μπορεί εσένα να σε αγαπάω λίγο παραπάνω γιατί δεν θα σε βλέπω όσο θα ήθελα...και επειδή θα έχεις και το όνομα της γιαγιάς σου... Μιας σπούδαιας Ελληνίδας μάνας με μεγάλη καρδιά, μιας γυναίκας με αξιοπρέπεια, δυναμικής με αρχές και πιστεύω που δεν λογάριαζε τίποτα και ήταν έτοιμη να θυσιαστεί για τα πιστεύω της που σήμερα εκεί που είναι θα χαμογελά και θα είναι περήφανη για σένα και την οικογένεια σου...Κάτι έχει πάρει και η μάνα σου από την μάνα της.. Αύριο κλείνουν 3 χρόνια... Θα ακούσεις και την μητέρα σου πολλές φορές να μιλάει για την γιαγιά σου... μου λείπει πολύ βέβαια και τι δεν θα έδινα να ήταν μαζί μας εκεί που θα πάμε και θα σε γνωρίσουμε για πρώτη φορά... Αλλά αυτό είναι το θαύμα της ζωής και της συνέχειας.. Δεν θα μπορούσα να κάνω καλύτερο μνημόσυνο Μαρούλα μου σήμερα για σένα, σήμερα που οι γυναίκες γιορτάζουν, σήμερα που η κόρη σου έχει στα σπάχνα της την εγγονή σου από τον να σου την γνωρίσω...
