Δευτέρα, Δεκεμβρίου 10, 2007

Γράμμα στο Άγιο Βασίλη..


Χριστούγεννα έρχονται...Το σπίτι το στολίσαμε άλλαξε όψη...Ατμόσφαιρα μαγική και κατανυκτική. Πρώτα Χριστούγεννα στο σπίτι μου μακριά από το πατρικό μου.. Ίσως και η επιλογή αυτή να μην είναι και τόσο τυχαία...Είπα φέτος να νιώσω και εγώ ξανά παιδί και να γράψω γράμμα στο Άγιο μετά από πολλά χρόνια...

Αγαπητέ Άγιε Βασίλη,

δεν ξέρω αν φέτος ήμουν καλό παιδί και να πρέπει να σου ζητήσω κάτι για τα φετινά Χριστούγεννα. Νιώθω τόσο περίεργα... Νιώθω μεγάλος και δεν μου αρέσει καθόλου...Θυμάμαι άλλα Χριστούγεννα και τα αναπολώ... Δεν θα σου ζητήσω δώρα, δόξα, λεφτά και τέτοια... Αν πιστεύεις κανείς στην μαγεία των Χριστουγέννων θα θέλα να νιώσω ξανά αυτό το μαγικό άγγιγμα της Μάνας μου.. Όπως τότε που μου κρατούσε το χέρι και ήταν πάντα δίπλα μου.... Νιώθω ορφανός αν και έχω ένα εξαιρετικό πατέρα που με αγαπά.... ξέρω είναι άδικο να μιλώ όταν άλλα πα ιδία δεν έχουν γνωρίσει ούτε μητέρα ούτε πατέρα... Μου λείπει αυτό το ήρεμο και συνάμα τόσο δυνατό άγγιγμα της Μάνας μου... Το χαμόγελο της... Τα εκφραστικά της μάτια και αυτή η απέραντη αγάπη της...Γιατί αγαπάμε? Γιατί πονάμε? Τέτοιες μέρες θυμάμαι μιλάγαμε ασταμάτητα στο τηλέφωνο για το τι θα κάνουμε τις γιορτές.... Ποίο θα είναι το πρόγραμμα των γιορτών και φυσικά τι δώρα θα αγοράσουμε..Σε ευχαριστώ μέσα από τα βαθύ της καρδίας μου για το καλύτερο δώρο που μου έχουν κάνει ποτέ...Την Αγάπη...Εσύ μου την έμαθες...όπως και πολλά άλλα...
Αν λοιπόν Άγιε μου, εσύ θα κρίνεις, αν ήμουν καλό παιδί όλη την χρονιά και πρέπει να μου φέρεις δώρο θα ήθελα την Μανούλα μου, που τόσο μου λείπει..Για μια στιγμή... Μόνο για μια στιγμή...Να νιώσουμε ξανά αυτή την αγάπη και να είμαστε όλοι μαζί ξανά..Μαζί και με τον Βασιλάκη...'Όλοι.. Ίσως αυτό που με πονά πιο πολύ είναι που προσπαθώ να θυμηθώ Χριστούγεννα και με το Βασιλάκη αλλά δεν θυμάμαι...
Κλείνοντας θα θέλα να ευχηθώ σε όλους Χρόνια Πολλά γεμάτα αγάπη, πολύ αγάπη.... Γιατί αν δεν μπορείς να μοιραστείς αυτό το δώρο δεν θα έχει νόημα ακόμη και να σου το έχουν χαρίσει...Υγεία πάνω από όλα πρώτα στον εαυτό μου και μετά σε όλους που αγαπώ και δεν θα τους αναφέρω όλους τώρα...Νιώστε μαγικά χαρίζοντας αγάπη.....
Άγιε μου σε ευχαριστώ ακόμη και αν με ξεχάσεις αυτή την χρονιά....
Υ. Σ. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον σύντροφο μου που μου χάρισε αυτή την πολύτιμη για μένα φωτογραφία... Που κατάφερε μέσα από το δικό του μάτι να αιχμαλωτίσει αυτή την μοναδική στιγμή. Η φωτογραφία αυτή τραβήχτηκε τα Χριστούγεννα του 2005 και η μαμά μου έφυγε 2 μήνες μετά...

Πέμπτη, Νοεμβρίου 29, 2007

ΑΠΟΥΣΙΑ

Πριν από λίγες μέρες είχες την γιορτή σου και χτες τα γενέθλια σου...........Δεν μπορώ να συνηθίσω με τίποτα την απουσία σου. Προσπαθώ να δεχτώ την νέα πραγματικότητα. Αυτό κάνω. Δεν έχω πολλές επιλογές. Συνεχίζω να ζω. Απλά μου λείπεις τόσο πολύ. Χτες απέφυγα να μιλήσω με κανένα δεν ήθελα. Ήθελα μόνο να πάω σε ένα εκκλησάκι για να ανάψω ένα κερί. Πες μου μόνο τι θέλεις να κάνω... Προσπαθώ να θυμηθώ πως ήσουνα εσύ όταν έφυγε η γιαγιά. Σε θαύμασα. Αξιοπρεπέστατη και δυνατή. Στάθηκες για άλλη μια φορά στο ύψος των περιστάσεων. Δεν ξέρω .... Σκέφτομαι και τα Χριστούγεννα που έρχονται..... Πως να το χειριστώ........Τι να κάνω? Πως πρέπει να νιώθω? Σημασία έχει για μένα ότι σε αγαπώ πολύ. Δεν περνά μέρα που να μην σε σκεφτώ και να μην σε φέρω στην σκέψη μου. Σε ένιωσα κοντά μου όταν παρακολουθούσαμε την λειτουργία της Κυριακής στο Πατριαρχείο στην Πόλη.......Μου λείπεις και αυτό δεν αλλάζει με τίποτα. Κρατάω την φωτογραφία που είναι το χέρι μου και το δικό σου....

Τρίτη, Νοεμβρίου 27, 2007

"EIS TIN POLIN"

Κωνσταντινούπολη μια πόλη γεμάτη ιστορία, πολιτισμό, άρωμα ανατολής και Ευρώπης, ,μια πόλη διαφορετική από όσες έχω δει... Αγία Σοφία, Φανάρι-Πατριαρχείο......Ορθοδοξία και Μουσουλμανισμός μαζί. Μια συνάντηση αλλιώτικη όπως είναι και οι άνθρωποι εκεί. Σε πιάνει η ψυχή σου όταν μπαίνεις στην Αγία Σοφία και πρέπει να πληρώσεις για να δεις πως την έχουν καταντήσει... Εκεί νιώθεις θυμό στο Πατριαρχείο νιώθεις συγκίνηση. Ο Βόσπορος σε μαγεύει με τα καραβάκια να πηγαίνω-έρχονται μια στην Ασία και μια στην Ευρώπη... Και πάλι από την αρχή... Άλλο ένα ταξίδι μια διαδρομή μια καινούργια Ιθάκη... Κάθε φορά είναι λες και είναι η πρώτη φορά....

Τρίτη, Νοεμβρίου 06, 2007

Καλή αρχή!

Ναι μετά από 4 χρόνια που μένω σε αυτό το σπίτι θα κάνω αγιασμό... Έκλεισα ραντεβού με τον πάτερ Δημήτριο της γειτονίας μου. Γιατί τώρα θα με ρωτήσεις? Δεν ξέρω να σου απαντήσω μάλλον γιατί φτάνει στην ολοκλήρωση του κάτι που είχα αφήσει στην μέση εδώ και χρόνια... Ίσως γιατί τώρα το νιώθω περισσότερο δικό μου και δημιούργημα μου... Ίσως γιατί ακόμη γιατί δεν θα ξεχάσω την μαγική στιγμή που το είδα και είπα μου αρέσει έχει πολλές προοπτικές και εγώ τις είδα...Άγγελε μου σε ευχαριστώ.. Πέρασα πολλά αλλά στο τέλος πάντα χαμογελώ.... Ναι την Παρασκευή 16 Νοεμβρίου στις 7 το απόγευμα φίλοι και δικοί μου άνθρωποι θα χαρούν μαζί με την δικιά μου χαρά... Θα δώσουν αν θες την δική τους θετική ενέργεια και αύρα σε αυτό το σπίτι...Την Δευτέρα θα έρθει και ο πατέρας μου... Νιώθω περίεργα που δεν θα είσαι εκεί... Μου λείπεις γαμώτο τόσο.... Πόσο ανάγκη έχω να σε δω να σε αγκαλιάσω να νιώσω την επιβεβαίωση ότι είσαι περήφανη για μένα και ότι έχω καταφέρει μέχρι σήμερα ... Νομίζω θα σου άρεσε.... Θέλω να είσαι εκεί... Και εσύ έτσι θα έκανες... Ένα θα σου πω με όλες τις δοκιμασίες που περνώ καθημερινά αλλά και τις χαρές πάντα σε σκέφτομαι ..... Είχε έρθει η αδερφή σου και έμεινα εδώ... Μου έδωσαν πολύ μεγάλη χαρά... Δεν θα είναι εδώ την Παρασκευή αλλά θα είναι εδώ ο Άγγελος και η Τούλα...΄Θέλω να είμαι άξιο τέκνο σου.. Θέλω να ξέρεις όπως σου είχα πει εκείνη την Τρίτη στο Ογκολογικό πόσο σε αγαπώ θέλω να μην το ξεχνάς...Να είσαι εκεί... το έχω ανάγκη.. Θα Θέλα να ήταν και η αδερφή μου με το σύζυγο της... ποιος ξέρει... Ίσως λέω ίσως νιώσω έτσι όπως ένιωσα στο γάμο σου Μαρίνα μου να είμαι καλύτερα.. Θα σου πω την Παρασκευή...

Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 07, 2007

ΠΑΝΤΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ!!!

Ήρθε η μέρα η 1η του Σεπτέμβρη..... Όλα ήταν έτοιμα, το σπίτι έλαμπε για να χαρεί και αυτό μαζί μας την τόσο μεγάλη χαρά μας. Η μικρή μου αδερφή παντρεύτηκε στις 5 το απόγευμα στο ίδιο το εκκλησάκι που είχαν παντρευτεί και οι γονείς μας πριν 41 χρόνια. Ήταν όλα τόσο όμορφα και μαγικά .....Η αδερφή μου πανέμορφη έλαμπε από χαρά και ευτυχία και ο Bryan γοητευτικότατος και λιγάκι στρεσαρισμένος ......... Πέρασα τέλεια ήταν από τους πιο συγκινητικούς γάμους που έχω πάει....... Δύο πράγματα κράτησα από αυτόν το γάμο. Το πρώτο ήταν η μικρή έκπληξη που είχαμε ετοιμάσει με την Αμαλία και τον Στυλιανό. Είχαμε ετοιμάσει ένα μικρό βιντεάκι από διάφορες φωτογραφίες της αδερφής μου και του Bryan. Όταν στην οθόνη εμφανίστηκε η φωτογραφία της Μητέρας μου ολόκληρη η αίθουσα δεν σταματούσε να χειροκροτεί. Το δεύτερο ήταν όταν τελείωσε αυτή η προβολή μίλησε και ο πατέρας μου. Εκεί δεν άντεξα με τον υπέροχο λόγο του και είμαι σίγουρος ότι δεν ήμουν ο μόνος. Αφού ευχαρίστησε όλους που μοιράζονται αυτή την τόσο μεγάλη χαρά μαζί μας αναφέρθηκε σε Εσένα.... Θυμάμαι τα λόγια της Carol που μου είχε πει λίγες μέρες πριν το γάμο. «Είμαι σίγουρη ότι εκείνη την μέρα θα είναι μαζί μας». Ναι έτσι είναι ήσουν και εσύ εκεί και χαμογελούσες μαζί με τον Βασιλάκη μας. Γεμάτη περηφάνια και χαρά. Μια ευχή να είστε πάντα ευτυχισμένοι!! Κρατάω μέσα μου τα όμορφα συναισθήματα μετά από αυτή την γιορτή. Σας ευχαριστώ πολύ για όλα και για τους αξιόλογους ανθρώπους που γνώρισα εκεί!! Carol σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και είμαι σίγουρος πια ότι την αδερφή μου την έχετε σαν παιδί σας. Άλλωστε τώρα πια είμαστε μια οικογένεια!

Τρίτη, Αυγούστου 21, 2007

ΜΕ ΑΓΑΠΗ

Επιτέλους ήρθε η μέρα ....Αύριο πετάω για το νησί μου..... Διακοπές, χαρές, συγκίνηση, αγαπημένα πρόσωπα. Πρώτη φορά νιώθω τόσο μεγάλη χαρά που πηγαίνω Κύπρο. Συγχωράμε Μανούλα αλλά παντρεύομε την Μαρίνα μας. Φίλοι θα έρθουν από μακριά για να μοιραστούν την χαρά μας. Πρώτη φορά άργησα να πάω στο νησί μου. Μου έχουν λείψει και όλοι τόσο πολύ..... Η Αυλή μας, οι συζητήσεις μας, τα ξενύχτια μας και όλα αυτά που θα έρθουν..... Όλα θα είναι έτοιμα όπως πρέπει για την μεγάλη μας χαρά και το μόνο που σκέφτομαι είναι πόσο μεγάλωσε η μικρή μου αδερφή.....Δεν υπάρχουν λόγια για να γράψω και να εκφράσω τα συναισθήματα μου. Θα το ζήσω και θα το κρατήσω βαθιά μέσα μου και θα κάνω τα πάντα για να είναι η αδερφή μου ευτυχισμένη. Με αγάπη. Πάντα δίπλα σου αυτό μην το ξεχνάς. Μπορεί να έφυγε η Μαρούλα μας αλλά είμαστε οικογένεια και κρατάμε αυτά που μας έδωσε σαν θησαυρό για να προχωρήσουμε στο ταξίδι της ζωής. «Η ώρα η καλή και η ώρα ευλοημένη» ........Καλή αρχή στην καινούργια πορεία ζωής σας!

Πέμπτη, Ιουλίου 19, 2007

23 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ....

Πέρασαν κιόλας 23 ολόκληρα χρόνια από εκείνη την μέρα..........Είχε ξημερώσει η 19η του Ιούλη και εγώ ξύπνησα από τα κλάματα που άκουγα... Ήμουν μόνο 9 χρόνων ... Κατευθύνομαι προς το καθιστικό και βλέπω την γιαγιά μας να κάθεται σε μια καρέκλα και να κλαίει απαρηγόρητη ... δίπλα της η θεία η Ανθούλλα να μιλάει στο τηλέφωνο και να κλαίει και αυτή.....Μόλις μας είχαν ειδοποιήσει από το εξωτερικό για τα κακά μαντάτα...... Δεν ήξερα τι είχε συμβεί και δεν πήγαινε το μυαλό μου στο τι ακριβώς είχε συμβεί... Οι γονείς μου ήταν στο Λονδίνο μαζί με τον αδερφό μου ... Ο Βασιλάκης ήταν «το παιδί της Άνοιξης» .... γεμάτος ζωντάνια, ενεργητικότητα και χαμόγελο..... Ήταν ο πιο ζωηρός από ότι μου έλεγε η μητέρα μου.... Μόλις είχε παραδώσει την ψυχή του και βρισκόταν στην γειτονία των αγγέλων ........ Ήταν άρρωστος, είχε λευχαιμία .... Μετά το έμαθα εγώ δεν το ήξερα τότε... Απλά ήξερα ότι ήταν άρρωστος .........Αν με ρωτήσεις θα σου πω ότι θυμάμαι λίγα πράγματα.... Νοσοκομεία θυμάμαι .......Τον αδερφό μου να έχει χάσει τα μαλλιά του και να έχει φουσκώσει από τις χημειοθεραπείες ........και οι γονείς μου να πηγαίνω έρχονται στο Λονδίνο για να γίνει καλά ο Βασιλάκης μας. Για ένα είμαι σίγουρος ότι σε αγαπώ πολύ και δεν θα σε ξεχάσω ποτέ....Αδερφέ μου... Τώρα έχεις και συντροφιά και την μαμά...... Απλά πολλές φορές αναρωτιέμαι πως θα ήμασταν τώρα που έχουμε μεγαλώσει.... Ξέρεις...... να συζητάμε παρέα, να με συμβουλεύεις, να γελάμε ,να βγαίνουμε έξω....Μου λείπει αυτό..... Τώρα πια ξέρω πως είσαι καλά εκεί και σε νιώθω σαν φύλακα άγγελο μου... μαζί με την μαμά.... Τα μάτια μου γεμίζουν δάκρυα όταν σκέφτομαι ότι την 1η του Σεπτέμβρη δεν θα είσαι εκεί με την μαμά που θα παντρέψουμε το Μαρινάκι μας.....Της έχεις μεγάλη αδυναμία το ξέρω..... Μια παράκληση «να μην ξεχνάς να μου χαμογελάς». Σε αγαπώ πολύ «Παιδί της Άνοιξης». Πάντα θα σε έχω μέσα μου...

Τετάρτη, Ιουλίου 18, 2007

ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΡΙΝΑΚΙ ΜΟΥ!

Σήμερα έχεις την ονομαστική σου γιορτή.... λίγες μέρες πριν το γάμο σου.... Όλα προχωράνε κανονικά και αναμένω με πολύ μεγάλη χαρά αυτή την μέρα... Δράττομαι της ευκαιρίας να σου πω απλά πόσο σε αγαπώ και πόσο περήφανος είμαι για σένα, Ξέρω σήμερα που έχεις την γιορτή σου φέτος είναι λίγο διαφορετικά έχει μια γλυκόπικρη γεύση... το έχω νιώσει, σημασία έχει όμως ότι από τότε και μετά όλοι έχουμε αλλάξει, ακόμη και εμείς, σε αγαπώ πιο πολύ από τότε και σε νιώθω πιο κοντά μου. Σκέφτομαι πόσο χαρούμενη θα είναι η μαμά που θα μας βλέπει και που θα νιώθει καλά που είμαστε αγαπημένοι ακόμη και με το παπά και πως όλα θα γίνουν όπως θα ήθελα η μαμά να κάνει στο γάμο σου. Όπως τον είχε ονειρευτεί για την μονάκριβη κόρη της... Τελειώνω και εγώ τις εργασίας με το σπίτι. Θα ήθελα να το έβλεπε και να χαιρόταν μαζί με μένα. Να νιώσει περήφανη για μένα και να της δείξω πόσο πολύ την αγαπώ... Θα κάνω όμως φέτος αγιασμό στο σπίτι και θα είναι εκεί.... Χρόνια πολλά σου εύχομαι μέσα από την καρδία μου, να είσαι πάντα καλά, να σε χαιρόμαστε!!! Σε αγαπώ πολύ.

Τρίτη, Ιουνίου 19, 2007

ΝΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΜΑΣ

Ένιωσα απίστευτη ντροπή όταν πρωτοείδα στις ειδήσεις το video της ντροπής με τα χάλια της Ελληνικής αστυνομίας. Όταν το συζητούσα με τους φίλους μου με παρότρυνα να το δω το σχετικό video στο intrenet όπου εκεί άκουγες και τους σχετικούς διαλόγους ..... Μου ήρθε να ξεράσω από αυτό που είδα. Από τις ελάχιστες φορές που σαν Έλληνας ένιωσα απίστευτη ντροπή. Σαν ένας νέος άνθρωπος και νέος επιστήμονας που πιστεύει στους θεσμούς και στην δικαιοσύνη πιστεύω ότι οι αρμόδιοι αστυνομικοί που έλαβαν μέρος σε αυτό το video πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά. Είναι πολύ άσχημο όταν βλέπεις πως η εξουσία που παρέχεται στην Ελληνική Αστυνομία επ΄ ονόματι του Ελληνικού λαού μπορεί να καταντήσει έτσι. Ελπίζω και εύχομαι οι αρμόδιοι να ακούσουν τις φωνές και να μην αφήσουν ατιμώρητους του αστυνομικούς. Άξιον απορίας είναι πόση διαστροφή χρειάζεται κανείς για να κάνει κάτι τέτοιο. Είναι η απόλυτη απαξίωση της ανθρώπινης ζωής και προσωπικότητας και φυσικά εγώ δεν μπαίνω καν στην διαδικασία του ότι 2 δράστες (κατηγορούμενη για μικροκλοπή) και θύματα ήταν ανήλικα αλλοδαπά παιδία και όχι έλληνες πολίτες. Η ανθρώπινη ζωή και προσωπικότητα δεν χωρεί κανενός είδους διάκριση ούτε θρησκευτική ούτε φυλετική ούτε σεξουαλική. Πόσο μάλλον σε αυτές τις περιπτώσεις ωμής βίας σε ανήλικα παιδιά. Ας καταδικάσουμε κάθε είδους βία και ας εκπαιδεύουν σωστά την Ελληνική Αστυνομία επιτέλους είμαστε στο 2007 και μόνο ότι αυτές οι εικόνες προβλήθηκαν και στο εξωτερικό κάνουν κακό στην χώρα μας.

Πέμπτη, Ιουνίου 07, 2007

ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕΤΡΗΣΗ

Η αδερφή μου κατέβηκε Κύπρο και οι ετοιμασίες ξεκίνησαν... περιμένω αυτό το γάμο με πολύ μεγάλη χαρά και ανυπομονησία ......... ξέρω ότι θα είναι απλός λιτός και ακριβώς όπως τον ονειρεύτηκε η αδερφή μου και ο Bryan …..πολύ θα θελα να δω την αδερφή μου, μου έχει λείψει ξέρω όμως ότι θα την δω πριν το γάμο........Και εγώ από ετοιμάζομαι για αλλαγές στο σπίτι.......... σε μένα ........το χρειάζομαι ..... Θα είναι για καλό ..... μην ανησυχείς. Μπορεί μέσα στην ρουτίνα της καθημερινότητας να δείχνω ότι έχω ξεχάσει κάποια πράγματα αλλά δεν είναι έτσι......Όλα θέλουν το χρόνο τους .........αυτό μου το’ μάθε καλά το Χριστινάκι..... Μέχρι τότε όμως καλή διαδρομή και υπομονή και όλα θα γίνουν ε? Καλές διαδρομές λοιπών .........

Δευτέρα, Μαΐου 14, 2007

ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

Χτες ήταν η γιορτή σου .......... Η γιορτή της Μητέρας! Είμαι τυχερός γιατί είχα εσένα για Μάνα ....... Δεν το συνειδητοποίησα τώρα βέβαια που δεν είσαι εδώ.... Πάντα το΄ ξέρα. Απλά μου είναι δύσκολο σήμερα να μην σου μιλάω....... Ίσως και για αυτό βρήκα αυτήν την διέξοδο στο να γράφω...... Χτές άκουγα τους άλλους να μιλάνε για την δική τους την μητέρα και σκεφτόμουνα πάντα που σου έστελνα κάρτα και σε έπαιρνα να σου ευχηθώ.... ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ λοιπόν πάντα θα σε σκέφτομαι και θα μιλάω για σένα και το πόσο σημαντική δουλεία έκανες σαν Μάνα...Γνήσια Ελληνίδα Μάνα περήφανη με αξιοπρέπεια και χωρίς να δειλιάζεις. Έδωσες σωστές αρχές στα παιδία σου και πρέπει να είσαι περήφανη για αυτά... Ξέρεις Μάνα σε ευχαριστω για αυτά που μου έδωσες σαν δώρο Αγάπη, Επικοινωνία, η Ελευθερία. Θα τα κρατάω σαν πολύτιμο θησαυρό.......... Σε ευχαριστώ και εύχομαι η αδερφή μου όταν γίνει Μάνα να σου μοιάσει..... Σε αγαπώ πολύ και θα βαρεθείς να με ακούσεις να σου λέω μου λείπεις!!!

Πέμπτη, Μαΐου 10, 2007

ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΠΟΛΛΑ!!

Σήμερα έχω την ονομαστική μου γιορτή και ο σύντροφος μου με πήγε στην εξοχή .........Έχει ένα συνέδριο εκεί και βρήκαμε ευκαιρία να ξεφύγουμε από την Αθήνα. Είμαι Καρπενήσι και χαλαρώνω κοντά στην φύση.... Πανέμορφα χρώματα και μυρωδιά βουνού και παρακάτω ο ήχος από ένα ποτάμι......Τα μάτια αχόρταγα κοιτάνε και φυλακίζουν εικόνες καινούργιες στην μνήμη..... Έκανα βόλτα με ένα άλογο και θυμήθηκα όταν μας έπαιρνες βόλτα στην Lapatsa και βλέπαμε τα άλογα..... Με πήραν σχεδόν όλοι τηλέφωνο να μου ευχηθούν άλλοι με ξέχασαν.... Δεν πειράζει εγώ πάλι σας αγαπώ..........Ξέρω ότι μου χαμογέλασες και εσύ από εκεί ψηλά για να μου ευχηθείς με τον δικό σου τρόπο ....Το δέχομαι....Σε ευχαριστώ...Μου λείπεις...

Τρίτη, Μαΐου 08, 2007

Ταξίδια

Τι ωραία που είναι η ζωή ......... ένα ταξίδι χρωμάτων μια εμπειρία γεμάτη φως μυρωδιές και ήχους .......... Αγαπάω τόσο πολύ αυτήν την χώρα και είμαι περήφανος που είμαι Έλληνας.............Σημασία δεν έχει η Ιθάκη αλλά το ταξίδι....... Είχαμε πάει και Μιλάνο αλλά η χώρα μας είναι διαφορετική κάθε γωνιά της είναι μοναδική..... μια ζωγραφιά με όλα τα χρώματα ......Άνοιξη....... Αναγέννηση κάθαρση αλλαγές στην ζωή νέοι στόχοι και νέα ταξίδια.... Καλό ταξίδι .......

Τετάρτη, Απριλίου 11, 2007

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

Χτες επέστρεψα από τον νησί μου που είχα πάει για την γιορτή του Πάσχα. Πήγα να δω τον πατέρα μου τις θείες μου, τα ξαδέρφια μου, την Χαρά μου, τον Μιχάλη, την Βασιλική την μικρή Μαρία όλους....Την Αυλή μας. Τις μυρωδιές από τις λεμονιές και την μανταρινιά. Έχω αποδεχτεί πια ότι η απουσία σου είναι πάντα αισθητή και προσπαθώ να συμβιώσω με αυτό. Ίσως επειδή έλειπε και η αδερφή μου με τον Bryan ........... Έχω όμως ένα εκπληκτικό πατέρα που είναι πάντα εκεί. Αυτό για μένα είναι μια μεγάλη έκπληξη, μιας και πάντα ξεχώριζα εσένα και το έδειχνα κιόλας, τώρα είμαι σίγουρος ότι θα χαίρεσαι εκεί και θα χαμογελάς ......... Τώρα έχουμε τον γάμο και τις ετοιμασίες που όλα Μανούλα θα γίνουν όπως πρέπει και όπως θέλεις. Να είσαι σίγουρη, μην ανησυχείς. Μέσα στις μέρες αυτές τις κατάνυξης με τα Θεία Πάθη του Χριστού ένιωθα μόνος χωρίς εσένα, μετά χαμογελούσα γιατί σκεφτόμουνα τον σύντροφο μου και πόσο πολύ με έχει στηρίξει και πόσο τον αγαπώ. Τον ευχαριστώ το ξέρει..........Συνεχίζω να ζω και να ακολουθώ τα βήματα σου σαν το φωτεινό φάρο ζωής που ακόμη ανάβει με περηφάνια και αξιοπρέπεια Μανούλα. Σε αγαπώ πολύ. Χριστός Ανέστη!

Πέμπτη, Μαρτίου 08, 2007

ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ

Πέρασε κιόλας ένας ολόκληρος χρόνος..... Χωρίς εσένα Μανούλα μου.... Ήταν μια δύσκολη χρονιά με ευχάριστες αλλά και πολύ δύσκολες στιγμές.... Πάντα όμως σε έχω στο μυαλό και στην καρδιά μου... Σκέφτομαι πάντα πως θα αντιδρούσες εσύ και αυτό με βοηθάει πολύ.......... Περνάω δύσκολες στιγμές αλλά θα τα καταφέρω εσύ πάλεψες με τον καρκίνο 16 ολόκληρα χρόνια με αξιοπρέπεια και δύναμη ψυχής. Μου λείπεις πολύ αλλά σέβομαι την επιλογή σου και τώρα είμαι σίγουρος ότι εκεί είσαι καλύτερα.......... Άλλαξε πολύ η ζωή μου από τότε και προσπαθώ να τα καταφέρω να την ξαναρχίσω από την αρχή ........την ζωή μου μηδενίζω.......... Ζω την κάθε στιγμή και ευχαριστώ το Θεό για αυτό του το δώρο...... Είμαι τυχερός όμως γιατί μέσα σε όλα αυτά έχω τον σύντροφο μου που με αγαπά και με στηρίζει.... Σε αγαπώ πολύ Μανούλα... Θα σε θυμάμαι πάντα!!

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 21, 2007

ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΜΟΝΟ!

Είχα καιρό να γράψω και επέστρεψα πάλι ....... Το τριήμερο της Καθαρής Δευτέρας είχα πάει ταξίδι στο Μόναχο της Γερμανίας με τον σύντροφο μου... Πολύ όμορφη πόλη, μικρή αλλά πολύ συγυρισμένη και τακτοποιημένη. Ήταν ένα πολύ ευχάριστο διάλειμμα στην ρουτίνα της καθημερινότητας.... Θέλω απλά να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε ένα πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο για αυτό του το δώρο.... Και κυρίως γιατί κατάφερε να με κάνει να ξεχαστώ που ήμουνα τέτοιο καιρό πέρσι .......... Δεν σκεφτόμουνα τίποτα απλά ζούσα και κοιτούσα νέα μέρη, νέους ανθρώπους, νέους πολιτισμούς, ήμουν ευτυχισμένος ....... Και ούτε στιγμή όσο ήμασταν στο ταξίδι δεν σκέφτηκα το πόσο δύσκολα είχα περάσει πέρσι......... Αυτό είναι πολύ σημαντικό για μένα μιας και σε λίγες μέρες θα κατέβω στο νησί μου για το μνημόσυνο της μητέρας μου.. Πέρασε κιόλας ένας χρόνος ........... Σε ευχαριστώ πολύ για ότι κάνεις για μένα. Είμαι τυχερός και περήφανος που σε έχω σύντροφο. Σε αγαπώ πολύ!

Τρίτη, Ιανουαρίου 02, 2007

KALH XRONIA!!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ας ξεκινήσω με αυτή την ευχή για το νέο χρόνο μιας και για μένα η προηγούμενη χρονιά ήταν πολύ δύσκολη ..... Επέστρεψα από το νησί μου που είχα πάει για να περάσω τις γιορτές με το πατέρα μου και τους δικούς μου.... ήταν τα πρώτα Χριστούγεννα χωρίς εσένα και ένιωθα περίεργα το σπίτι στολισμένο, είχε φορέσει τα καλά του για να υποδεχτεί την γέννηση του Θεανθρώπου..... Ήταν τόσο άδειο το σπίτι και τόσο κρύο χωρίς εσένα .......... Σκεφτόμουνα πέρσι πόσο ωραία είχα περάσει που ήμασταν όλοι μαζί.....Το ήξερες το είχες αποφασίσει ότι θα έφευγες και αυτό με τρελαίνει .........Κρατάω μόνο την εικόνα που καθόμασταν δίπλα-δίπλα στην Ανθούλα την παραμονή Πρωτοχρονιάς και σου κρατούσα το χέρι... Όμως έχω και ένα πατέρα που το παλεύει αξιοπρεπώς και τον θαυμάζω πολύ για αυτό .... Το τραπέζι που κάναμε στο σπίτι δεν το ένιωθα ήμουνα χάλια ....... Να σου πω και κάτι....Είδα την μικρή Μαρία είναι ίδια ο αδερφός μου ........είναι πολύ ήσυχη και γλυκιά ..... Μου έλειπε και το Μαρινάκι με το Bryan αλλά ήξερα ότι εκεί που είναι, είναι καλά ..... Περιμένω πως και πως το γάμο της αδερφής μου φέτος ......... Ας κάνουμε μια ευχή η Νέα χρόνια ας είναι καλύτερη από την προηγούμενη ....... Αγάπη και χαρά μόνο....... Αυτό που με δίδαξες αγάπη .............ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!