Παρασκευή, Νοεμβρίου 28, 2008

ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΣΟΥ..

Σήμερα έχεις γενέθλια..Ακόμη και σήμερα μου είναι δύσκολο να το δεχτώ και να το πιστέψω ότι δεν θα σε βλέπω, δεν θα μιλάμε...Είναι πολύ δύσκολο να συνεχίσεις, να προχωράς, δεν σε ξεχνάω μανούλα μου.. και να θέλω δεν μπορώ.. Ειδικά τώρα που έρχονται και οι γιορτές...ακόμη πιο πολύ..το πατέρα μου σκέφτομαι... Απλά να σου πω ότι είμαι πολύ καλά και προσπαθώ να συνεχίσω και να σε κάνω περήφανη. Δεν είναι πάντα εύκολο αλλά το παλεύω.... Η δύναμη της σκέψης και των συναισθημάτων με κάνει να προχωράω..και όσες φορές σε φέρνω στην σκέψη μου χαμογελώ.. Αυτό κρατάω... Μου λείπεις πολύ...Σε αγαπώ πολύ και αυτό δεν αλλάζει...

Σάββατο, Νοεμβρίου 22, 2008

21 Νοεμβρίου

Σήμερα είναι μια μέρα περίεργη.... Σήμερα γιορτάζεις πατέρα έχεις την ονομαστική σου γιορτή. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! Παρακαλώ τον Θεό να σε έχει καλά. Χάρηκα που ήρθες στο σπίτι μου και κάναμε πράγματα μαζί οι δύο μας. Είσαι ο πατέρας μου και σε αγαπώ πολύ. Η μητέρα μου είχε κάνει σωστή επιλογή και ήταν ευτυχισμένη μαζί σου. Για αυτό σε ευχαριστώ πολύ. Δεν γιορτάζεις μόνο εσύ....... 46 χρόνια μαζί. Δεν γιόρταζες ποτέ μόνος σου αλλά πάντα με την μητέρα μου. Τώρα νομίζω μπορώ να καταλάβω πως νιώθεις.. Ξέρω πατέρα είναι δύσκολο για μένα αλλά πολύ πιο δύσκολο για σένα.. Για μένα σήμερα ο καλύτερος τρόπος να γιορτάσω την γιορτή σας είναι μόνο με αγάπη.....Στην εποχή μας η αξίες και οι λέξεις έχουν χάσει το νόημα τους. Εγώ το βρήκα. Αν μπορούσατε να με δείτε... θα το καταλαβαίνατε αμέσως. Δεν μπορεί κανείς να το περιγράψει με λόγια... Αν το έχει νιώσει ποτέ θα σε καταλάβει και απλά θα σου χαμογελάσει με νόημα. Μαμά μου πόσο θα ήθελα να με έβλεπες να σου μιλούσα....θα είχα πολλά να σου πω.. αυτή την φορά θα μιλούσαμε...όπως μόνο εμείς οι δυο ξέρουμε... Θα ήσουν περήφανη για μένα είμαι σίγουρος. Αυτό είναι το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε να κάνει ένα παιδί στους γονείς του...Τώρα πια μπορώ να καταλάβω..γιατί το ζω και το νιώθω και εγώ. Σας ευχαριστώ για αυτά που εσείς μου δώσατε και σήμερα η ψυχή μου, το σώμα μου, η καρδία και το μυαλό μου μπορούν να βιώνουν αυτό που λέμε στην εποχή μας ΑΓΑΠΗ. Τα μάτια μου γεμίζουν όχι από λύπη ή πόνο αλλά από μικρό παράπονο που δεν είσαι εδώ να το μοιραστώ μαζί σου...

Πέμπτη, Οκτωβρίου 23, 2008

"περιμένοντας τους βαρβάρους"

Αυτός ο μήνας θα είναι μήνας φιλοξενίας για μένα.. Μετά την ηρεμία και την μοναξιά μου το σπίτι θα γεμίσει ανθρώπους αγαπημένους... που μου έχουν λείψει...Κάθε άλλο λοιπόν θα είναι βάρβαροι... Νιώθω όμως τόσο όμορφα με την προσμονή της άφιξης τους... και το καλό είναι ότι θα έρθουν σταδιακά...και μετά θα πάω και εγώ για τις γιορτές των Χριστουγέννων.. Πρώτα βέβαια θα έρθει η αδερφή μου με τον σύζυγο της από την Αμερική που έχω να τους δω σχεδόν 1 1/2 χρόνο και θα επισκεφτούν την οικία μου για πρώτη φορά .. Περνάω την ωραιότερη περίοδο της ζωής μου.. νιώθω ότι ξαναβρίσκω την εαυτό μου και ετοιμάζομαι για νέα ξεκινήματα καλύτερα... Είναι πολύ γλυκιά αυτή η προσμονή.. Καιρό είχε να μου συμβεί..Δεν έχω λοιπόν από να την απολαύσω...

Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 01, 2008

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΣΑΣ ΜΕ ΑΓΑΠΗ

Χτες βράδυ κάθισα και είδα μάλλον για χιλιοστή φορά το dvd του γάμου σας… Πέρασα κιόλας ένας χρόνος ε sis μου? Λες και ήταν χτες… Γέλασα έκλαψα… και όλα κύλησαν ξανά σαν κινηματογραφική ταινία από μπροστά μου… Ήσουν τόσο όμορφη αδερφούλα μου έλαμπες σαν ήλιος … Σε καμάρωνα σε χάζευα όχι μόνο γιατί ήξερα πόσο ευτυχισμένη είσαι με τον Bryan αλλά και για την απόφαση σου να τον παντρευτείς… Θα το ζήσω άραγε ποτέ αυτό????… και φυσικά δεν εννοώ τον γάμο αλλά το συναίσθημα… Δυο πράγματα θα άλλαζα μόνο εκείνη την μέρα όχι τι λέω.. δεν θα άλλαζα κάτι απλά μετανιώνω για κάτι και θέλω να στο πω … Το πρώτο είναι που δεν σου είπα πόσο σε αγαπώ και πόσο υπερήφανο με έκανες σαν αδερφό και κουμπάρος σου και το δεύτερο είναι που δεν άφησα εκείνο το δάκρυ να κυλήσει …. Θέλω να ξέρεις ότι πιέστηκα πολύ εκείνη την μέρα ήθελα τόσο πολύ να κλάψω όχι από λύπη αλλά από χαρά και συγκίνηση για την τόσο μεγάλη χαρά που μου έδωσες… Εγώ νιώθω πολύ καλά με τον εαυτό μου γιατί και η μαμά να ήταν εκεί μαζί μας (ΠΟΥ ΗΤΑΝ) θα έκανα το ίδιο… όλα εννοώ και πριν το γάμο αλλά και μετά…. Σε αγαπώ πολύ sis μου! Πάντα ευτυχισμένοι και φυσικά θέλω να γίνω θείος… να γνωρίσω τα παιδία σου που θα είναι και δικά μου παιδία… Μην ξεχνάς να δείχνεις την αγάπη σου καθημερινά… Η ζωή είναι τόσο όμορφη και πρέπει να την χαιρόμαστε με αυτούς που αγαπάμε…

Δευτέρα, Αυγούστου 18, 2008

Αλλαγές

Τα πράγματα αλλάζουν.. Ποιος ξέρει γιατί... σίγουρα όμως είναι για καλό... ή τουλάχιστον έτσι νιώθω.. Λυτρωμένος, ήρεμος να ξανά βρω τον εαυτό μου... γιατί τον είχα χάσει.. Δεν ήμουν εγώ.. ήταν ο κακός μου εαυτός.....ο άλλος μου εαυτός...Καλή αρχή λοιπόν... Την χρειάζομαι... Νιώθω ότι πολλά πράγματα θα αλλάξουν όχι μόνο στην προσωπική μου ζωή αλλά γενικότερα...Τα περιμένω με λαχτάρα και αγωνία..

Τετάρτη, Ιουλίου 16, 2008

ΠΩΣ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΜΑΤΑ

Δυσκολεύομαι να προσαρμοστώ στα νέα δεδομένα ναι το παραδέχομαι .... Τι εννοώ... Πήρα τον πατέρα μου τηλέφωνο την Δευτέρα το απόγευμα για να δω τι κάνει...Είχα επιστρέψει από το νησί μου όπου είχα πάει να τον δω και για να κάνουμε το μνημόσυνο του αδερφού μου.. Φυσικά και δεν ξεκουράστηκα γιατί το δεδομένο μου δεν ήταν αυτό... Ήθελα να τον δω μαζί με τους λίγους ανθρώπους που έχω κρατήσει επαφή να αλλάξω παραστάσεις και να ξεφύγω έστω και λίγο από το στρες του γραφείου. Πρέπει να πω ότι ήμουν αρκετά στρεσαρισμένος με την δουλεία μου πριν φύγω για το νησί...Έμαθα και δύο δυσάρεστα νέα όσο ήμουν εκεί και για να μην τα πολυλογώ τα νεύρα μου κουρέλια... Έφυγα από το νησί την Κυριακή το βράδυ και ήμουν με κατεβασμένα μούτρα....Φυσικά όταν πήρα τον πατέρα μου την Δευτέρα μου άρχισε ένα μονόλογο που με έκανε να κλαίω προσπαθώντας να καταλάβω και εγώ τι γίνεται... Μετά που κλείσαμε το τηλέφωνο φυσικά... Δεν μου είχε ξαναμιλήσει έτσι... Με απλά λόγια με ευχαριστούσε που πήγα στο νησί και τον βοήθησα και το σοκ μου ήταν τόσο μεγάλο που μου κόπηκε η λαλιά γιατί έκλαιγε στο τηλέφωνο... Δεν ήξερα ούτε τι να του πω ούτε τι να κάνω......Βλέπεις Μαρούλα μετά που έφυγες άλλαξαν τα πράγματα .... Δεν ξέρω και εγώ πόση ώρα έκλαιγα μετά... Προσπαθούσα να καταλάβω τον πατέρα μου γιατί πρέπει να πω ότι δεν με έχει συνηθίσει σε τέτοιου είδους συμπεριφορές.....Απλά ήθελα να σου πω πόσο μου λείπεις και πως προσπαθώ να αποδεχτώ την νέα πραγματικότητα όσο δύσκολη και να είναι... Σε αγαπώ πολύ...

Τετάρτη, Ιουνίου 25, 2008

ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΠΟΛΛΑ!

Χτες είχα γενέθλια έκλεισα τα 34 μου.. Πήρα ωραία δωράκια και κάρτες....και δόξα το Θεό όλοι με θυμήθηκαν...Νέα σχέδια νέοι στόχοι...Μεγαλώνοντας συνειδητοποιείς πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα και πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα και πως ζούμε στιγμές ευτυχίας και αυτό μας δίνει κουράγιο και δύναμη να προχωράμε μπροστά... Πόσο θα Θέλα να γιορτάσω τα γενέθλια μου όλους μαζί την οικογένεια μου.. χρόνια έχω να τα γιορτάσω έτσι.... Περιμένω να πάω στο νησί να δω την οικογένεια μου τους φίλους μου....Θα μου λείπει η αδερφή μου βέβαια αλλά θα πάω να την δω...

Πέμπτη, Ιουνίου 19, 2008

J ADORE PARIS

Τι ωραία πόλη το Παρίσι.... Δικαίως την χαρακτηρίζουν πόλη του φωτός... Ρομαντική ερωτική και γεμάτη φως και χρώμα..Είναι η δεύτερη ωραιότερη πόλη της Ευρώπης που έχω επισκεφθεί. Η πρώτη είναι η Ρώμη.....και μετά το Παρίσι... Και που δεν πήγαμε παντού και μόνο καλά μπορεί να πει κανείς για αυτή την πόλη. Αξίζει σίγουρα κανείς να την επισκεφθεί, να την περπατήσει.. να την γευτεί... Ένιωσα ξανά παιδί όταν πήγαμε και περάσαμε μια ολόκληρη μέρα στην Eurodisney... Είδαμε από κοντά τον Γκούφη τον παιδικό μου ήρωα, τον Μίκυ, τον Ντόναλντ, μια ολόκληρη πόλη για να ξανά νιώσει κανείς παιδί... Σκέφτηκα αμέσως την Χαρά και τον Μιχάλη και πως να είμ αστε καλά θα ήθελα να τους πάω σε λίγα χρόνια εκεί. Είμαι σίγουρος ότι θα τους αρέσει πολύ. Ανυπομονώ να πάω Κύπρο να της δείξω τις φωτογραφίες και αυτά που τους πήρα. Πόσο καλό μας κάνουν αυτά τα ταξίδια.. Αυτό συνειδητοποιώ. Άντε στο επόμενο ταξίδι.. Του χρόνου όμως έχω υποσχεθεί στην αδερφή μου και στον κουμπάρο μου να πάμε Αμερική.. Να είμαστε καλά αδερφούλα και θα σου έρθω..

Τετάρτη, Ιουνίου 04, 2008

Οι πρώτοι "γάμοι" στην Τήλο....

Πολλές συζητήσεις έχουν δημιουργηθεί τον τελευταίο διάστημα σε όλα τα Μ.Μ.Ε. για το γνωστό θέμα των "γάμων" των ομοφυλοφίλων στην Ελλάδα ειδικά μετά την απόφαση του δημάρχου Τήλου να προχωρήσει στην ένωση 2 ομοφυλόφιλων ζευγαριών. Σαν νέος και πολίτης αυτού του ευλογημένου τόπου έχω υποχρεώσει και εγώ να εκφράσω τις θέσεις και τις απόψεις μου. Να ξεκαθαρίσουμε λίγο τα πράγματα κατ΄αρχήν δεν πιστεύω ότι τίθεται θέμα γάμου σε ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι ή τουλάχιστον έτσι όπως τον ξέρουμε οι περισσότεροι (μπουμπουνίερες, νυφικά και όλο το πακέτο). Αυτό που διακαώς απαιτούν τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια είναι η νομοθετική τους προστασία και τα δικαιώματα που απορρέουν μέσα από την συμβίωση τους και φυσικά ως πολίτες αυτής της χώρας το δικαίωμα στον έρωτα και στην διαφορετικότητα. Συζητώντας με φίλους για αυτό το θέμα κατέληξα στο εξής. Γιατί ένα ζευγάρι ετεροφυλόφιλο να μπορεί να κάνει κοινή φορολογική δήλωση και ένα ζευγάρι ομοφυλόφιλο να μην μπορεί? Γιατί σε ένα νοσοκομείο ένα ζευγάρι να μπορεί να δει τον δικό του άνθρωπο και ένα ομόφυλο όχι? Γιατί ένα ζευγάρι ετεροφυλόφιλο να μπορεί σε περίπτωση θανάτου του ενός εκ των δύο να μπορεί να εξασφαλίσει τον άλλο και σε ένα ομόφυλο ζευγάρι όχι? Είναι πάρα πολλά αυτά τα γιατί και αν καθίσω να σας τα αναλύσω όλα αυτά θα σας κουράσω. Απλά σκέφτομαι ότι για πολλά πράγματα που σε κάποιους είναι δεδομένα σε άλλους δεν είναι καν συζητήσιμα. Αυτό πιστεύω "αυτοί" οι λίγο διαφορετικοί άνθρωποι από εμάς είναι που αναζητούν. Κάτι που για σένα μπορεί να είναι δεδομένο και αυτονόητο και για αυτούς όχι. Δεν θα ασχοληθώ καθόλου με το νομικό κομμάτι της υπόθεσης αλλά θα πω το εξής. Ωραία θα ασκήσουν ποινική δίωξη στον δήμαρχο για παράβαση καθήκοντος. Μετά τι θα γίνει? Αν αυτός ο άνθρωπος προσφυγή στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο δεν θα δικαιωθεί? Η απάντηση είναι αυτονόητη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αναφέρω για όσους δεν το γνωρίζουν ότι είναι πολύ αυστηρή σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και το δικαίωμα στην διαφορετικότητα στην σεξουαλική επιλογή είναι από τα πιο βασικά. Δεν θα ήταν καλύτερο να παρέμβει ή πολιτεία και να ρυθμίσει το όλο ζήτημα πριν καταδικαστεί η Ελλάδα για άλλη μια φορά από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο? Πιστεύω πως ναι! Κανείς δεν έπαθε κάτι από την πλειοψηφία των Ευρωπαϊκό Εταίρων μας που έχουν εδώ και πολλά χρόνια θεσμοθετήσει όχι τον "γάμο" αλλά την συμβίωση των ανθρώπων του ιδίου φύλου. Γιατί τονίζω και πάλιν ότι δεν πρέπει να κολλάμε στις λέξεις αλλά στην ουσία των πραγμάτων. Σκέψου το!

Τετάρτη, Μαΐου 28, 2008

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΕΡΧΕΤΑΙ...

Νέα εποχή έρχεται μαζέψαμε τα χαλιά και τα βαριά χειμερινά ρούχα... Έρχεται νέα εποχή η αγαπημένη μου... ΚΑΛΟΚΑΊΡΙ......με φοβερά αρώματα χρώματα και αισθήσεις άλλες... Θέλεις να κάνεις πιο πολλά πράγματα ρε παιδί μου έχει άλλη όρεξη.. Ξενυχτάς κάνοντας φιλοσοφικές συζητήσεις κοιτώντας τα άστρα και τον ουρανό... Λατρεύω την θάλασσα...και φυσικά έχω και γενέθλια το καλοκαίρι..διακοπές χαλάρωση.. τι ωραία..Καλώς όρισες Καλοκαίρι.. σε περίμενα..

Δευτέρα, Μαΐου 12, 2008

ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

Νομίζεις ότι τι ξέχασα ε? δεν μπορώ είναι στο αίμα μου στα κύτταρα μου.. είμαι δικό σου κομμάτι..κάθε χρόνο τέτοια εποχή.. γιορτάζεις..... τι μπορώ να σου ευχηθώ? τι πρέπει να σου ευχηθώ? θέλω μόνο να σου πω πόσο περήφανος νιώθω που είμαι παιδί σου..δικό σου και του παπά.. σήμερα στα 34 μου εγώ δεν έχω δικά μου πα ιδία ..... τώρα καταλαβαίνω πόσο δύσκολη δουλεία είναι να είναι κανείς γονιός και ειδικά σαν εσένα... Ξέρεις τι θυμήθηκα? τα πρώτα δώρα που σου έκανα σαν μικρό παιδί.... Μια κάρτα και λίγα λουλούδια για να σου δείξω πόσο σε αγαπώ.... Κάτι ζωγραφιές και μια μολυβοθήκη που την είχα φτιάξει στην κατασκήνωση με το δικό σου αρχικό Μ και που την είχες και την καμάρωνες κάθε μέρα στην δουλεία σου ...Σήμερα που δεν είσαι μαζί μου θα συνεχίζω κόντρα στους καιρούς να σου λέω πόσο σε αγαπώ όπως κανείς δεν στο χει πει...Δεν υποτιμώ καθόλου τον ρόλο του πατέρα ίσα ίσα σήμερα αν με ρωτήσεις ξέρω ότι είναι εξίσου σημαντικός και δύσκολος...Νιώθω την ανάγκη να σου θυμίσω πόσο σε αγαπώ...Όσα η αγάπη ονειρεύτηκε τα αφήνει όνειρα η ζωή..Μου λείπεις δεν θα σε ξεχάσω ποτέ... θέλω να σε θυμάμαι με χαμόγελο και πα ντα αυτά που εμείς οι δύο λέγαμε... ώρες ολόκληρες.... Σήμερα λοιπόν που έχεις την γιορτή σου θα πω με θαυμασμό ότι είσαι ΆΞΙΑ και ΓΝΉΣΙΑ Ελληνίδα Μάνα..Τίποτα δεν θα είναι όπως πρώτα...ξημέρωσε πάλι..έχεις χαθεί όπως τον ύπνο, άδεια η ψυχή μου.... δωμάτιο άδειο...Όνειρο ήτανε.... Τι μου θύμισες φίλε μου Αλίνοοε... τα πολύ όμορφα παιδικά μου χρόνια άρρηκτα συνδεδεμένα με την Λιπέρτη... και φυσικά εσένα Μάνα...

Τετάρτη, Μαΐου 07, 2008

Η Ζωή και τα παιχνίδια της..

Χτες είχα ένα ευχάριστο τηλεφώνημα από μακριά τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ....... από την αδερφή μου όπου εκεί ζει τα τελευταία 4-5 χρόνια. Εκεί σπουδάζει, παντρεύτηκε όχι εκεί αλλά στο νησί μας και περιμένω να γίνω θείος (σύντομα εύχομαι)..... Είχε πάει σε μια συνέντευξη για μια δουλεία... πρώτη φορά σε συνέντευξη για δουλεία ... Πρώτα στην πρώτη συνέντευξη και στην συνέχεια ακολούθησε και δεύτερη επειδή είναι Αστέρι..... Όπου εκεί της ανακοίνωσαν και ότι θα την προσλάβουν..... Μου έδωσε απίστευτη χαρά... Ζούμε κάπως παράλληλες ζωές μπορώ να πω... μοιραζόμαστε τα ίδια συναισθήματα, τις ίδιες αγωνίες, ξέρεις τι εννοώ.... Δύο πράγματα κρατάω από όλο αυτό Μαρινάκι... Αυτό που μου είπες ότι είδες την Μαμά στον όνειρο σου... πράγμα που έμενα το λέω με παράπονο δεν με έχει επισκεφτεί ακόμη (τώρα τελευταία εννοώ)... ίσως επειδή εγώ πήγα και την είδα.... πριν από λίγες μέρες στην Κύπρο....Και δεύτερο να ξέρεις ότι είμαι περήφανος για σένα...... πιστεύω σε σένα πολύ και δεν είχα καμία αμφιβολία ότι θα τα καταφέρεις.... Σε αγαπώ πολύ και ήθελα να ξέρεις ότι μου λείπεις πολύ... Πριν από 2 μέρες είχα την ονομαστική μου γιορτή... Ένα θα σου πω ακόμη ακούω την φωνή της Μαμάς ζωντανή να μου λέει ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛ ΛΑ στα αυτιά μου... Τα δάκρυα κυλάνε βασανιστικά για αυτό θα σταματήσω εδώ..... Σου υπόσχομαι ότι θα μαζέψω λεφτά και θα έρθω Αμερική (είναι και δικό μου όνειρο ζωής όπως και της Μαμάς)...

Δευτέρα, Απριλίου 21, 2008

ΑΓΙΟ ΠΑΣΧΑ....

Μ. Δευτέρα σήμερα.... Την Τετάρτη γυρίζω στο νησί μου για τις άγιες αυτές μέρες του Πάσχα... Να ξανά μυρίσω άνοιξη να δω λουλούδια ανθισμένα να νιώσω τα Άγια Πάθη και να λυτρωθώ και γω με την Ανάσταση... να δω ξανά τον πατέρα μου να δω ξανά τους φίλους και τους ανθρώπους που αγαπώ... Καλή Ανάσταση σε όλους...

Δευτέρα, Μαρτίου 24, 2008

ΤΑΞΙΔΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ....

Το Σάββατο είχαμε πάει να δούμε την Ελευθερία και την Δήμητρα να τραγουδάνε ζωντανά... Είναι φοβερό πως τα κάποιοι άνθρωποι μπορούν και εκφράζονται μέσα από την μουσική... έχουν αυτό το ταλέντο να σε ταξιδεύουν μέσα από τα τραγούδια και την ερμηνεία τους... Σε σκεφτόμουνα όταν η Αρβανιτάκη ξεκίνησε να τραγουδάει το " έφυγες νωρίς και ούτε που πρόλαβα να αρχίσω.... λόγια μυστικά την άλλη όψη σου να αγγίξω" ....Εσένα σκεφτόμουνα Μανούλα και φυσικά τα μάτια μου άρχισαν να τρέχουν ίσως επειδή μιλούσα και με την Μαρίνα την ίδια μέρα για σένα....Λέγαμε πόσο μας λείπεις και πόσο επώδυνο είναι όλο αυτό...Στην συνέχεια πήρε το μικρόφωνο η Γαλάνη και είπε το " Ζω μετά από σένα ζω μπορώ να ξανά ζω γιατρεύω τα σημάδια όλα δικά σου " ... Ναι πρέπει να συνεχίσω να ζω και όχι μόνο αλλά να προχωράω μπροστά με το κεφάλι ψηλά με αξιοπρέπεια έτσι όπως ήσουνα και εσύ... Το πιο μαγικό είναι ότι κάθε φορά που αντιμετωπίζω μια δυσκολία σε σκέφτομαι και χαμογελώ και προσπαθώ να κάνω ένα διάλογο μαζί σου... όπως κάναμε παλιά.. Εσύ τι θα έκανες αυτό σκέφτομαι...Είναι πάντως πολύ αντιφατικό τόσο δυνατά τραγούδια και εκ διαμέτρου αντίθετα και να σκεφτώ εσένα.. Έτσι είναι όμως και η ίδια ή ζωή...Σε αγαπώ πολύ και μου λείπεις....

Τρίτη, Μαρτίου 11, 2008

2 Χρόνια...

Πέρασαν κιόλας 2 χρόνια χωρίς εσένα ... Λες και ήταν χτες ... είναι τόσο βαθιά χαραγμένο μέσα μου όλο αυτό...Είχα κατέβει στο νησί μου για το μνημόσυνο σου... Την Παρασκευή με το που μπήκα στο σπίτι νόμιζα ότι θα σε δω να κάθεσαι εκεί στην πολυθρόνα σου στο καθιστικό... να με περιμένεις να μου χαμογελάς και να μου λες καλωσόρισες.. Ακόμη πιστεύω ότι είναι ένα ψέμα, ένας εφιάλτης που θα ξυπνήσω και όλα θα είναι όπως ήταν πριν..Δεν μπορούσα να κοιμηθώ εκείνο το βράδυ σε σκεφτόμουνα συνέχεια λες και το ξανά ζούσα το κακό το όνειρο... Την Κυριακή στην εκκλησία σκεφτόμουνα ότι δεν σου άξιζε να ζεις έτσι... Είχες κουραστεί και πως κάποια στιγμή πρέπει να δεχτώ και να σεβαστώ την απόφαση σου.. Όλα άλλαξαν μετά που έφυγες... Όλα είναι διαφορετικά ....Η Χαρά μεγάλωσε, ο Μιχάλης μεγάλωσε, η Μαρία μεγάλωσε και η μικρή "Θεοδώρα" μπήκε στην οικογένεια μας... Και εγώ άλλαξα πολύ... Νιώθω όμως μαμά την ορφάνια, νιώθω τον πόνο, νιώθω αδύναμος προσπαθώ να μεγαλώσω.... Σκέφτομαι όλα όσα συζητούσαμε και αυτό μου μου δίνει δύναμη και κουράγιο..... για να συνεχίσω όπως θα έκανες και εσύ... Σε αγαπώ πολύ είσαι μέσα μου.. Είμαι κομμάτι σου..

Δευτέρα, Μαρτίου 03, 2008

Καλώς να ορίσεις άνοιξη...

Με χαρά παρατηρώ ότι η μέρα άρχισε να μεγαλώνει... Μυρίζει άνοιξη... Οι μυγδαλιές άνθισαν...Πόσο ανάγκη σε έχω άνοιξη... Να με κάνεις να ξαναγεννηθώ και να λυτρωθώ...Σκέφτομαι πόσα πράγματα έκανα και αυτό το χειμώνα πόσα ταξίδια νέους προορισμούς νέες εμπιρίες... Σκέφτομαι και ότι σε λίγες μέρες θα κατέβω ξανά για το 2 μνημόσυνο σου... Πέρασαν κίολας 2 ολόκληρα χρόνια από τότε... Λες και ήταν χτες.....προσπαθώ να ξεγελάσω τον πόνο και να τον κάνω χαρά και δημιουργία γιατί αυτό θα ήθελες και εσύ...Εσένα όμως δεν μπόρώ να σε ξεχάσω..

Τρίτη, Ιανουαρίου 08, 2008

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

2008 νέα χρονιά νέες ελπίδες νέα όνειρα...Να ευχηθώ σε όλους καλή χρονιά με υγεία χαρά και κάθε ευτυχία.... Γύρισα από το νησί μου όπου είχα περάσει τις μέρες τις πρωτοχρονιά με τον πατέρα μου....Γουστάρω πολύ την νέα χρονιά τις νέες προκλήσεις και τις νέες ευκαιρίες...Καλός όρισες νέα χρονιά.....να είσαι καλύτερη από την προηγούμενη...