ΚΥΠΡΟΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2010

Γύρισα στο νησί μου. Το καλοκαίρι αυτό ήταν πολύ σημαντικό για μένα. Η οικογένεια μαζεύτηκε ξανά και οι βραδινές συζητήσεις της αυλής πολλές και ποικίλες με άρωμα τζίτζικα. . Πόσο μου λείπουν αυτά. Είδα ξανά μετά από ένα χρόνο την αδερφή μου, την Μαρία-Carol και τον Bryan. Πόσο μεγάλωσες είναι απίστευτο. Είσαι μια χαρισματική ανεξάρτητη προσωπικότητα. Δεν θα με θυμάσαι σίγουρα γιατί όταν σε είχα πρωτοδεί τότε στην New York ήσουν ημερών. Όταν σε ξανά αντίκρισα τα μάτια μου γέμισαν, η χαρά μου ήταν μεγάλη ήθελα να σε σφίξω τόσο δυνατά στην αγκαλιά μου να αναπληρώσω το χαμένο χρόνο μαζί σου -όπως τότε που είχε έρθει η γιαγιά σου η Μαρούλα στην New York για πρώτη φορά για να παραστεί στην αποφοίτηση της μαμά σου και ήταν τόσο δυνατή και σφικτή η αγκαλιά που τα γυαλιά της γιαγιάς σου έσπασαν-. . .Μαρία μου και για ένα άλλο λόγω αυτό το καλοκαίρι ήταν σημαντικό για μένα έγινα για δεύτερη φορά νονός. Σε βάφτισα μαζί με την Αριστέα. Ευλογημένη στιγμή και δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Δεν πρόλαβα να σου γράψω τις ευχές μου στο βιβλίο σου αλλά θα φροντίσω να σου τις στείλω. .Όλα ήταν τόσο όμορφα και εσύ ήσουν γλυκύτατη. Κυρία, θεά σε μια φωτογραφία κρατάς την τσάντα της νονάς σου. . Έκλαψες βέβαια και αυτό που διαπίστωσα ήταν ότι έχεις πάρει το πείσμα της μαμάς σου. . . Προσπάθησα να έρθω κοντά σου και νομίζω ότι κάτι έκανα… Σου άπλωσα δειλά το χέρι και εσύ το πήρες. Θέλω να ξέρεις πως σε αγαπώ πολύ. Το μόνο μου παράπονο ήταν ότι ήθελα και άλλο χρόνο μαζί με εσένα και την μαμά σου. Ήταν λίγο. . Τώρα ξέρεις τι θα πει μεγάλη οικογένεια, φασαρία, συζητήσεις αλλά και πολλές μα πάρα πολλές όμορφες στιγμές...Το καλοκαίρι αυτό για μένα είχε έντονα συναισθήματα, δυνατά. Ο αγαπημένος μου ήρθε για πρώτη φορά στο νησί που με γέννησε. Ήρθε στο πατρικό μου σπίτι, είδε το δωμάτιο μου. . έζησε την αυλή. Ηλεκτρικό ρεύμα με διαπέρασε όταν πήγαμε μαζί στο κοιμητήριο και είδε που είναι θαμμένοι οι άνθρωποι που αγαπώ. Σαν να σε γνώρισε μαμά. Τον αγαπάω πολύ. Για μένα όλο αυτό ήταν ένα πολύ μεγάλο βήμα και χαίρομαι που το έκανα! Το επόμενο σοκ για μένα ήταν όταν είδα τις φωτογραφίες της βάπτισης σου. Σε δύο φωτογραφίες μοιάζεις πολύ της γιαγιάς σου. . Την ώρα του μυστηρίου δε για μια στιγμή την ένιωσα πλάι μου να μου χαμογελά με τα μάτια της. Η γιαγιά σου είχε χαρακτηριστικό βλέμμα και όποιος μπορούσε να διαβάσει τα μάτια της είχε να σου πει πολλά. Κρίμα που δεν θα την γνωρίσεις αλλά έχω πολλά να σου πω για την γιαγιά σου με τον καιρό. . Μαρίνα μου θέλω να σου ζητήσω συγνώμη γιατί στην προσπάθεια μου να σου μεταφέρω τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μου σε πλήγωσα και δεν το ήθελα. Δεν θα επεκταθώ καθόλου σε αυτό απλά το αναφέρω. Το μόνο που θέλω να σου πω είναι όσο ήμουν δίπλα της μαμάς και της κρατούσα το χέρι της μιλούσα για σένα. . . Αυτό πρώτη φορά στο λέω μετά από 4 χρόνια και η μόνη μου έγνοια και ανησυχία ήσουν εσύ. . Σας αγαπώ πολύ!