ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

Χτες επέστρεψα από τον νησί μου που είχα πάει για την γιορτή του Πάσχα. Πήγα να δω τον πατέρα μου τις θείες μου, τα ξαδέρφια μου, την Χαρά μου, τον Μιχάλη, την Βασιλική την μικρή Μαρία όλους....Την Αυλή μας. Τις μυρωδιές από τις λεμονιές και την μανταρινιά. Έχω αποδεχτεί πια ότι η απουσία σου είναι πάντα αισθητή και προσπαθώ να συμβιώσω με αυτό. Ίσως επειδή έλειπε και η αδερφή μου με τον Bryan ........... Έχω όμως ένα εκπληκτικό πατέρα που είναι πάντα εκεί. Αυτό για μένα είναι μια μεγάλη έκπληξη, μιας και πάντα ξεχώριζα εσένα και το έδειχνα κιόλας, τώρα είμαι σίγουρος ότι θα χαίρεσαι εκεί και θα χαμογελάς ......... Τώρα έχουμε τον γάμο και τις ετοιμασίες που όλα Μανούλα θα γίνουν όπως πρέπει και όπως θέλεις. Να είσαι σίγουρη, μην ανησυχείς. Μέσα στις μέρες αυτές τις κατάνυξης με τα Θεία Πάθη του Χριστού ένιωθα μόνος χωρίς εσένα, μετά χαμογελούσα γιατί σκεφτόμουνα τον σύντροφο μου και πόσο πολύ με έχει στηρίξει και πόσο τον αγαπώ. Τον ευχαριστώ το ξέρει..........Συνεχίζω να ζω και να ακολουθώ τα βήματα σου σαν το φωτεινό φάρο ζωής που ακόμη ανάβει με περηφάνια και αξιοπρέπεια Μανούλα. Σε αγαπώ πολύ. Χριστός Ανέστη!