Τετάρτη, Ιουλίου 16, 2008

ΠΩΣ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΜΑΤΑ

Δυσκολεύομαι να προσαρμοστώ στα νέα δεδομένα ναι το παραδέχομαι .... Τι εννοώ... Πήρα τον πατέρα μου τηλέφωνο την Δευτέρα το απόγευμα για να δω τι κάνει...Είχα επιστρέψει από το νησί μου όπου είχα πάει να τον δω και για να κάνουμε το μνημόσυνο του αδερφού μου.. Φυσικά και δεν ξεκουράστηκα γιατί το δεδομένο μου δεν ήταν αυτό... Ήθελα να τον δω μαζί με τους λίγους ανθρώπους που έχω κρατήσει επαφή να αλλάξω παραστάσεις και να ξεφύγω έστω και λίγο από το στρες του γραφείου. Πρέπει να πω ότι ήμουν αρκετά στρεσαρισμένος με την δουλεία μου πριν φύγω για το νησί...Έμαθα και δύο δυσάρεστα νέα όσο ήμουν εκεί και για να μην τα πολυλογώ τα νεύρα μου κουρέλια... Έφυγα από το νησί την Κυριακή το βράδυ και ήμουν με κατεβασμένα μούτρα....Φυσικά όταν πήρα τον πατέρα μου την Δευτέρα μου άρχισε ένα μονόλογο που με έκανε να κλαίω προσπαθώντας να καταλάβω και εγώ τι γίνεται... Μετά που κλείσαμε το τηλέφωνο φυσικά... Δεν μου είχε ξαναμιλήσει έτσι... Με απλά λόγια με ευχαριστούσε που πήγα στο νησί και τον βοήθησα και το σοκ μου ήταν τόσο μεγάλο που μου κόπηκε η λαλιά γιατί έκλαιγε στο τηλέφωνο... Δεν ήξερα ούτε τι να του πω ούτε τι να κάνω......Βλέπεις Μαρούλα μετά που έφυγες άλλαξαν τα πράγματα .... Δεν ξέρω και εγώ πόση ώρα έκλαιγα μετά... Προσπαθούσα να καταλάβω τον πατέρα μου γιατί πρέπει να πω ότι δεν με έχει συνηθίσει σε τέτοιου είδους συμπεριφορές.....Απλά ήθελα να σου πω πόσο μου λείπεις και πως προσπαθώ να αποδεχτώ την νέα πραγματικότητα όσο δύσκολη και να είναι... Σε αγαπώ πολύ...