ΑΠΟΥΣΙΑ

Πριν από λίγες μέρες είχες την γιορτή σου και χτες τα γενέθλια σου...........Δεν μπορώ να συνηθίσω με τίποτα την απουσία σου. Προσπαθώ να δεχτώ την νέα πραγματικότητα. Αυτό κάνω. Δεν έχω πολλές επιλογές. Συνεχίζω να ζω. Απλά μου λείπεις τόσο πολύ. Χτες απέφυγα να μιλήσω με κανένα δεν ήθελα. Ήθελα μόνο να πάω σε ένα εκκλησάκι για να ανάψω ένα κερί. Πες μου μόνο τι θέλεις να κάνω... Προσπαθώ να θυμηθώ πως ήσουνα εσύ όταν έφυγε η γιαγιά. Σε θαύμασα. Αξιοπρεπέστατη και δυνατή. Στάθηκες για άλλη μια φορά στο ύψος των περιστάσεων. Δεν ξέρω .... Σκέφτομαι και τα Χριστούγεννα που έρχονται..... Πως να το χειριστώ........Τι να κάνω? Πως πρέπει να νιώθω? Σημασία έχει για μένα ότι σε αγαπώ πολύ. Δεν περνά μέρα που να μην σε σκεφτώ και να μην σε φέρω στην σκέψη μου. Σε ένιωσα κοντά μου όταν παρακολουθούσαμε την λειτουργία της Κυριακής στο Πατριαρχείο στην Πόλη.......Μου λείπεις και αυτό δεν αλλάζει με τίποτα. Κρατάω την φωτογραφία που είναι το χέρι μου και το δικό σου....

"EIS TIN POLIN"

Κωνσταντινούπολη μια πόλη γεμάτη ιστορία, πολιτισμό, άρωμα ανατολής και Ευρώπης, ,μια πόλη διαφορετική από όσες έχω δει... Αγία Σοφία, Φανάρι-Πατριαρχείο......Ορθοδοξία και Μουσουλμανισμός μαζί. Μια συνάντηση αλλιώτικη όπως είναι και οι άνθρωποι εκεί. Σε πιάνει η ψυχή σου όταν μπαίνεις στην Αγία Σοφία και πρέπει να πληρώσεις για να δεις πως την έχουν καταντήσει... Εκεί νιώθεις θυμό στο Πατριαρχείο νιώθεις συγκίνηση. Ο Βόσπορος σε μαγεύει με τα καραβάκια να πηγαίνω-έρχονται μια στην Ασία και μια στην Ευρώπη... Και πάλι από την αρχή... Άλλο ένα ταξίδι μια διαδρομή μια καινούργια Ιθάκη... Κάθε φορά είναι λες και είναι η πρώτη φορά....

Καλή αρχή!

Ναι μετά από 4 χρόνια που μένω σε αυτό το σπίτι θα κάνω αγιασμό... Έκλεισα ραντεβού με τον πάτερ Δημήτριο της γειτονίας μου. Γιατί τώρα θα με ρωτήσεις? Δεν ξέρω να σου απαντήσω μάλλον γιατί φτάνει στην ολοκλήρωση του κάτι που είχα αφήσει στην μέση εδώ και χρόνια... Ίσως γιατί τώρα το νιώθω περισσότερο δικό μου και δημιούργημα μου... Ίσως γιατί ακόμη γιατί δεν θα ξεχάσω την μαγική στιγμή που το είδα και είπα μου αρέσει έχει πολλές προοπτικές και εγώ τις είδα...Άγγελε μου σε ευχαριστώ.. Πέρασα πολλά αλλά στο τέλος πάντα χαμογελώ.... Ναι την Παρασκευή 16 Νοεμβρίου στις 7 το απόγευμα φίλοι και δικοί μου άνθρωποι θα χαρούν μαζί με την δικιά μου χαρά... Θα δώσουν αν θες την δική τους θετική ενέργεια και αύρα σε αυτό το σπίτι...Την Δευτέρα θα έρθει και ο πατέρας μου... Νιώθω περίεργα που δεν θα είσαι εκεί... Μου λείπεις γαμώτο τόσο.... Πόσο ανάγκη έχω να σε δω να σε αγκαλιάσω να νιώσω την επιβεβαίωση ότι είσαι περήφανη για μένα και ότι έχω καταφέρει μέχρι σήμερα ... Νομίζω θα σου άρεσε.... Θέλω να είσαι εκεί... Και εσύ έτσι θα έκανες... Ένα θα σου πω με όλες τις δοκιμασίες που περνώ καθημερινά αλλά και τις χαρές πάντα σε σκέφτομαι ..... Είχε έρθει η αδερφή σου και έμεινα εδώ... Μου έδωσαν πολύ μεγάλη χαρά... Δεν θα είναι εδώ την Παρασκευή αλλά θα είναι εδώ ο Άγγελος και η Τούλα...΄Θέλω να είμαι άξιο τέκνο σου.. Θέλω να ξέρεις όπως σου είχα πει εκείνη την Τρίτη στο Ογκολογικό πόσο σε αγαπώ θέλω να μην το ξεχνάς...Να είσαι εκεί... το έχω ανάγκη.. Θα Θέλα να ήταν και η αδερφή μου με το σύζυγο της... ποιος ξέρει... Ίσως λέω ίσως νιώσω έτσι όπως ένιωσα στο γάμο σου Μαρίνα μου να είμαι καλύτερα.. Θα σου πω την Παρασκευή...