ΑΠΟΥΣΙΑ

Πριν από λίγες μέρες είχες την γιορτή σου και χτες τα γενέθλια σου...........Δεν μπορώ να συνηθίσω με τίποτα την απουσία σου. Προσπαθώ να δεχτώ την νέα πραγματικότητα. Αυτό κάνω. Δεν έχω πολλές επιλογές. Συνεχίζω να ζω. Απλά μου λείπεις τόσο πολύ. Χτες απέφυγα να μιλήσω με κανένα δεν ήθελα. Ήθελα μόνο να πάω σε ένα εκκλησάκι για να ανάψω ένα κερί. Πες μου μόνο τι θέλεις να κάνω... Προσπαθώ να θυμηθώ πως ήσουνα εσύ όταν έφυγε η γιαγιά. Σε θαύμασα. Αξιοπρεπέστατη και δυνατή. Στάθηκες για άλλη μια φορά στο ύψος των περιστάσεων. Δεν ξέρω .... Σκέφτομαι και τα Χριστούγεννα που έρχονται..... Πως να το χειριστώ........Τι να κάνω? Πως πρέπει να νιώθω? Σημασία έχει για μένα ότι σε αγαπώ πολύ. Δεν περνά μέρα που να μην σε σκεφτώ και να μην σε φέρω στην σκέψη μου. Σε ένιωσα κοντά μου όταν παρακολουθούσαμε την λειτουργία της Κυριακής στο Πατριαρχείο στην Πόλη.......Μου λείπεις και αυτό δεν αλλάζει με τίποτα. Κρατάω την φωτογραφία που είναι το χέρι μου και το δικό σου....