?

Σήμερα είχα την χαρά και την τιμή να παραβρεθώ σε ένα πολιτικό γάμο… δεν το είχα ξανά ζήσει… καλά δεν συγκρίνεται με την κατάνυξη και τα συναισθήματα που ένιωσα εγώ σε θρησκευτικό γάμο αλλά καθώς κοίταζα το ζευγάρι που ήταν μέσα στην ευτυχία ένιωσα τόσο μόνος μου…. Λες και δεν υπήρχε άλλος άνθρωπος πάνω στην γη… Ήθελα να βάλω τα κλάματα γιατί δεν ξέρω αν εγώ θα ζήσω κάτι τέτοιο…. Να μπορώ να μοιραστώ την χαρά μου μαζί με τους δικούς μου ανθρώπους. Και φυσικά δεν εννοώ μόνο το τελετουργικό κομμάτι αλλά την ουσία…… Να περάσεις την ζωή σου με ένα άνθρωπο που θα σε αγαπά και θα τον αγαπάς και να «το εννοεί» όπως λέει και η Χαρούλα……. Να το νιώθεις ότι ζεις για εκείνο και εκείνος για σένα, να ξυπνάς το πρωί και να σου χαμογελά και να ανυπομονείς να τον δεις το βράδυ που θα γυρίσεις σπίτι… Γιατί τα κάνουμε όλα τόσο δύσκολα?