Καλώς να ορίσεις άνοιξη...

Με χαρά παρατηρώ ότι η μέρα άρχισε να μεγαλώνει... Μυρίζει άνοιξη... Οι μυγδαλιές άνθισαν...Πόσο ανάγκη σε έχω άνοιξη... Να με κάνεις να ξαναγεννηθώ και να λυτρωθώ...Σκέφτομαι πόσα πράγματα έκανα και αυτό το χειμώνα πόσα ταξίδια νέους προορισμούς νέες εμπιρίες... Σκέφτομαι και ότι σε λίγες μέρες θα κατέβω ξανά για το 2 μνημόσυνο σου... Πέρασαν κίολας 2 ολόκληρα χρόνια από τότε... Λες και ήταν χτες.....προσπαθώ να ξεγελάσω τον πόνο και να τον κάνω χαρά και δημιουργία γιατί αυτό θα ήθελες και εσύ...Εσένα όμως δεν μπόρώ να σε ξεχάσω..