ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

Νομίζεις ότι τι ξέχασα ε? δεν μπορώ είναι στο αίμα μου στα κύτταρα μου.. είμαι δικό σου κομμάτι..κάθε χρόνο τέτοια εποχή.. γιορτάζεις..... τι μπορώ να σου ευχηθώ? τι πρέπει να σου ευχηθώ? θέλω μόνο να σου πω πόσο περήφανος νιώθω που είμαι παιδί σου..δικό σου και του παπά.. σήμερα στα 34 μου εγώ δεν έχω δικά μου πα ιδία ..... τώρα καταλαβαίνω πόσο δύσκολη δουλεία είναι να είναι κανείς γονιός και ειδικά σαν εσένα... Ξέρεις τι θυμήθηκα? τα πρώτα δώρα που σου έκανα σαν μικρό παιδί.... Μια κάρτα και λίγα λουλούδια για να σου δείξω πόσο σε αγαπώ.... Κάτι ζωγραφιές και μια μολυβοθήκη που την είχα φτιάξει στην κατασκήνωση με το δικό σου αρχικό Μ και που την είχες και την καμάρωνες κάθε μέρα στην δουλεία σου ...Σήμερα που δεν είσαι μαζί μου θα συνεχίζω κόντρα στους καιρούς να σου λέω πόσο σε αγαπώ όπως κανείς δεν στο χει πει...Δεν υποτιμώ καθόλου τον ρόλο του πατέρα ίσα ίσα σήμερα αν με ρωτήσεις ξέρω ότι είναι εξίσου σημαντικός και δύσκολος...Νιώθω την ανάγκη να σου θυμίσω πόσο σε αγαπώ...Όσα η αγάπη ονειρεύτηκε τα αφήνει όνειρα η ζωή..Μου λείπεις δεν θα σε ξεχάσω ποτέ... θέλω να σε θυμάμαι με χαμόγελο και πα ντα αυτά που εμείς οι δύο λέγαμε... ώρες ολόκληρες.... Σήμερα λοιπόν που έχεις την γιορτή σου θα πω με θαυμασμό ότι είσαι ΆΞΙΑ και ΓΝΉΣΙΑ Ελληνίδα Μάνα..Τίποτα δεν θα είναι όπως πρώτα...ξημέρωσε πάλι..έχεις χαθεί όπως τον ύπνο, άδεια η ψυχή μου.... δωμάτιο άδειο...Όνειρο ήτανε.... Τι μου θύμισες φίλε μου Αλίνοοε... τα πολύ όμορφα παιδικά μου χρόνια άρρηκτα συνδεδεμένα με την Λιπέρτη... και φυσικά εσένα Μάνα...